Kom tot bloei en leef met vreugde, voldoening en veerkracht!

BLOG 4

13-3-2023 door Jacco Eggebeen

Niet de woorden, maar de daden tellen als je emotioneel verwaarloosd bent

Help, ik voel me gespannen!
Iedereen heeft daar wel eens last van, spanning. Op allerlei momenten kan het worden ervaren. Afgelopen Kempler weekend had ik er ook maar weer eens last van. Opnieuw. Gaat dat nou nooit eens weg? Ik kan me er behoorlijk over frustreren. Allerlei gedachten kwamen langs: Doe niet zo zielig joh, wat is er nu eng aan die klas? Ze hebben je nu toch vaak genoeg verteld dat je welkom bent, dat je bang mag zijn. Maar hoezo ben ik bang dan? Ik snap het gewoon niet. Zucht, help, wat moet ik nu doen?

Wat er gebeurd…
Als je emotioneel niet mee gekregen hebt, wat je wel had moeten krijgen, dan is het o zo logisch dat je niet weet hoe je met je angst om moet gaan. Wat gebeurt er met mij? Het begint namelijk met bewust worden.
1: Ik zoek een reden om me gespannen of bang te voelen.
2: Ik probeer me groter te maken dan ik ben door mijn angst in mijn hoofd te bagatelliseren. Het valt wel mee. Zie je, we gaan gewoon door. Let gewoon effe op, niemand weet er van. Er is niets ergs aan de hand. En nog veel meer gedachten.
3: Krampachtig houd ik de regie in eigen hand. Mn gezicht trekt zich strak, ik laat niets merken.
4: Mijn lichaam trilt, mijn buik verkrampt, ik moet naar de wc…
5: Mijn hoofd draait overuren en ik kan niet volgen waar het over gaat.
6: Help, help, help

En hoe is het opgelost?
Wel, al die spanning en angst zat ik maar te verdragen en de grote jongen te spelen. Het moest er uit. Dus ik deelde met de klas mijn angst en hoe ik in mijn vel zat en waar ik afgelopen tijd mee had geworsteld. Zucht, een hele opluchting.
Maar was het toen opgelost? Welnee, ik had geruststelling nodig vanuit de klas. Een aantal mensen reageerden erg liefdevol. Maar grut, ik zat nog steeds in de klem, want ik kon hun reactie niet binnen laten. Ik voelde me wel ietsje meer gerust, maar ik vertrouwde het niet. Ik zat krampachtig te proberen om nu mijn spanning weg te krijgen. Want de geruststelling was er, dan moet het toch verdwenen zijn?
Toen vroeg de trainer wat ik zou vragen aan de klas als ik alles mocht vragen. Tja, ben je gek? ‘’Dat kan echt niet’’, zei ik. ‘’Kom op’’, moedigde hij mij aan. ‘’Nou als het echt mag: ‘mag ik dan altijd, elk moment met al mijn zwarigheid en worstelingen komen?’’ Ik kan namelijk niet voluit leven, als niet eerst mijn pijn, verdriet, angst, woede enz. bestaansrecht heeft gekregen. Ik kan niet zonder dat aanwezig zijn, het is namelijk onderdeel van mij.
En, wat was het antwoord van de klas? ‘’Joh, ik kan het wel aan als je daarmee komt’’. ‘’Graag, want ik wil hebben dat je erbij bent en meedoet in de klas’’. ‘’Nou, als we het ook weer wat luchtig mogen maken daarna’’.  ‘’Natuurlijk, graag zelfs, ik heb jullie echter wel nodig om het weer luchtig te maken.’’ Het was alsof ik voor het eerst voelde dat ik echt welkom ben. De zwarigheid en het leven, het ligt zo dicht naast elkaar. Toen kon ik het wel geloven en ik proef nu veel meer vrijheid. Ik kon weer door en lekker meedoen met de klas.

Mijn klem was dat ik niet durfde te vertrouwen op wat er gezegd werd en dat ik ook de volgende keer weer welkom zou zijn met hetzelfde verhaal. Ik moet het misschien nog wel 30 keer horen voordat ik me echt durf te laten gaan. Het mooie is dat er een nieuwe ervaring is opgedaan. En elke nieuwe positieve ervaring geeft meer zelfvertrouwen, eigenwaarde, levenskracht en vreugde. Schep jij ook moed uit dit verhaal?

Leuk dat je mijn blog hebt meegelezen. Regelmatig wil ik een nieuwe posten en deze weer plaatsen op de website en op de facebookpagina. Natuurlijk wil ik graag dat je de blog leest!

Schrijf je nu in via deze link! Wil je reageren? Stuur een mail naar info@praktijksaron.nl.

BLOG 2

3-2022 door Lisanne Eggebeen 

Groei in ups én downs
Het leven gaat met ups en downs. Of misschien kan ik beter zeggen dat er altijd mooie en moeilijke momenten zijn die in elkaar overlopen en elkaar afwisselen. Een lichtpuntje in een donkere tijd. Bijvoorbeeld dat je geniet van de natuur die ontluikt en bloeit, en dat terwijl je jezelf ongelukkig voelt. Of het is als een zwarte vlek in je kleurrijk leven. Dat je je zegeningen kunt tellen en dan te horen krijgt dat een geliefde ernstig ziek is. En vul jouw eigen ups en downs maar in. Ik heb er ook genoeg. Het moeilijkste in tijden dat ik niet lekker in mijn vel zit, vind ik om verder te kijken dan mijn nare gevoelens. Om me er niet in mee te laten slepen en alles door die zwarte bril te zien. Het lijkt haast dat soms die nare gevoelens wel erg goed bij me passen en mijn tweede natuur zijn. Zou het ook zo zijn dat de duisternis na de zondeval beter bij me past dan het licht? Dat het meer moeite kost om in het licht te leven, om mijn zegeningen te tellen en dankbaar te zijn, om te leven met vreugde en in vrede?

De wetenschap dat God alle dingen ten goede gebruikt, ook mijn downs, is mijn houvast! Zijn Naam is Jahweh, de Naam die staat voor Ik ben en zal er zijn. Hij is erbij, ook al merken we dat niet altijd. Juist in tijden dat dingen voor ons moeilijk zijn, is er ruimte voor vorming en groei! Dan hebben we bewuste keuzes te maken hoe we om willen gaan met de dingen op ons pad. Hoe mooi is het om dan te ontdekken dat er meer kracht in je is dan gedacht. Om te ontdekken dat die ander er voor je. Hoe moeilijk het leven ook is, er is altijd ruimte voor vorming en groei! Wees je ervan bewust dat God juist die momenten gebruikt om jou te leren wie Hij is! Moeilijke momenten die veranderen in zegeningen, hoe mooi is dat!

Vind jij het soms ook zo moeilijk om je niet mee te laten slepen door je gevoelens? Om het goede en positieve te blijven zien? Ik sta graag naast je om samen te zoeken hoe jij daarmee om kan gaan!